Αν υποψιαστώ ότι έχω γίνει δημοσιογράφος........... θα πεθάνω!!!

Η κατηγορία εκτοξεύθηκε σήμερα νωρίς το πρωί στα ανυποψίαστα αυτάκια μου με το τηλεφώνημα μιας φίλης.
-"Καλημέρα Μαρία. Πώς πάει; Καλά; Ήθελα να σου πω από το τηλέφωνο ένα πιο προσωπικό "καλή επιτυχία" στο blog σου. Άντε κι έγινες κι εσύ δημοσιογράφος".
Πάει το "καλημέρα"! Αυτό ήταν! Εν μέσω εμφράγματος κι εγκεφαλικού προσπάθησα να ψελλίσω... "Κα...κα...καλημέρα" αλλά μου βγήκε ένα αυθόρμητο
-"Δε μας παρατάς (είναι απίστευτο το πόσα ρήματα ταιριάζουν εδώ) πρωί πρωί που πήρες να με ταράξεις;"
-"Σε πέτυχα στον πρώτο καφέ; Πόσα τσιγάρα έκανες; Να σε ξαναπάρω αργότερα;"
Πολλές ερωτήσεις μαζεμένες πέσανε και δεν έχω τα sos.
-"Όχι βρε μη λες βλακείες (προσπαθούσα να κερδίσω χρόνο μέχρι να αποκατασταθεί η ροή του αίματος από τον εγκέφαλο μέχρι και τα κάτω άκρα), μια χαρά είμαι. Αντέδρασα λίγο απότομα (τι μου έφταιγε αλήθεια η γυναίκα αν εγώ πήρα το στραβό το δρόμο;) γιατί μου ακούστηκε κάπως αυτό το "δημοσιογράφος". Αν μου έλεγες... "προχθές που σε είδα μου φαίνεται πως πήρες καμιά 10αριά κιλά", πιο εύκολα θα το δεχόμουν. Άκου δημοσιογράφος! Δε μου λες, έχω πάρει ποτέ εγώ πρωί-πρωί να σε συγχύσω; Σε έχω αποκαλέσει εγώ ποτέ"δημοσιογράφο";
-"Κάτσε βρε κορίτσι μου (προς στιγμή παρά λίγο να μαλακώσω με αυτό το "κορίτσι μου", αλλά η προσβολή ακόμα πλανιόταν στον αέρα), μισό λεπτό να σου εξηγήσω. Αποφάσισες ή όχι να γράψεις δημόσια; Άρα τι είσαι με την κυριολεκτική έννοια του όρου; Δημοσιογράφος. Τι να σε αποκαλέσω λοιπόν; Εγώ για καλό το είπα!"
Ήρθε το τελευταίο καρφί στο φέρετρο της αυτοεκτίμησης μου. Και δεν είχα και επιχειρήματα. Αμείλικτη η ελληνική γλώσσα. Μπορείς να ορίσεις επακριβώς τι θες να πεις. Και αυτό το λένε προτέρημα. Όχι στην περίπτωση μου! Δεν είχα τι να αντιτάξω. Αλλαγή πολιτικής λοιπόν και γρήγορα μάλιστα.
-"Κατερινάκι μου ευχαριστώ για τις ευχές σου αλλά ομολογώ πως δεν το περίμενα αυτό από εσένα. Ξέρεις τη γνώμη μου για τους δημοσιογράφους. Ξέρεις πως για μένα είναι σε ποσοστό 99,9% αυτή η λέξη είναι συνώνυμη με τα "γλείφτης, τσιράκι, yesman, ψεύτης, λαοπλάνος, υποκριτής, υστερόβουλος, θρασύς, βδελυρός,...,..."
-"Μήπως είσαι λίγο υπερβολική; Έχεις φορτώσει σε ένα κλάδο τις αμαρτίες όλου του κόσμου;"
-"Όχι με παρεξήγησες. Δεν φορτώνω στους δημοσιογράφους τα αμαρτήματα τούτου του κόσμου, εξ' άλλου άλλος είναι ο αίρων τας αμαρτίας. Τα φορτώνω σε εμένα που τους ακούω και τους βλέπω. Που συνεχίζω να ακούω όσα συμφέρει τους άλλους να ακούω και όχι όσα συμφέρει εμένα. Που η τηλεόραση είναι πιο εθιστική από το σκληρότερο ναρκωτικό και δεν το αναγράφει σε καμία λεζάντα. Ενώ στα τσιγαράκια μου το γράφει με κεφαλαία μαύρα γράμματα. ΤΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙ. Για την τηλεόραση και τη δημοσιογραφία που προβάλει, σιγή ιχθύος. Το πόσα εγκεφαλικά κύτταρα έχουμε κάψει δεν τα μέτρησε κανείς."
-"Εγώ ένα καλορίζικο πήρα να σου πω, τι το 'θελα;"
-"Δεν το 'πες όμως! Με κούρδισες καλά-καλά και τώρα εγώ είμαι η γκρινιάρα η ανάποδη".
Κι ενώ σκεφτόμουν πως θα μου το κλείσει κατάμουτρα για τον πρωινό ανθοστολισμό της, ήρθε η απάντηση που με απογείωσε.
-"Τι να σου πω βρε κορίτσι μου; Κουράγιο. Ίσως σε σώζει το γεγονός πως δεν έχεις πτυχίο δημοσιογραφίας".
-"Καλημέρα Κατερινάκι, ευχαριστώ για τις ευχές, τα λέμε".
Βρόντηξα το ακουστικό, άναψα τσιγάρο και σκεφτόμουν για πόσο θα μου κράταγε κακία η Κατερίνα για το γκόμενο που της είχα φάει στα 19 μας. Και με τη εικόνα της Βούλτρεμη μπροστά μου σκέφτηκα πως..... αν υποψιαστώ πως έγινα δημοσιογράφος, θα πεθάνω!!!