Πέμπτη 30 Μαΐου 2013

Υπό πίεση.


   

 

Το ότι δεν πάμε καλά ως οικονομία το λέμε ως δεδομένο ναι; Το ότι δεν πάμε καλά και με τα νεύρα μας το λέμε και αυτό ως δεδομένο χωρίς ερωτηματικά. Το ότι όμως κάνουμε ότι βλακεία, χαζομάρα, μαλακ..., για να τσιτώσουμε ακόμα περισσότερο τα νεύρα του άλλου πώς το λένε; Αυτοκτονική τάση το λένε με λογοτεχνικές προεκτάσεις!

Δευτέρα 27 Μαΐου 2013

Με λένε Μαρί και... είμαι καλά;


     Πάει τέλειωσε, το αποφάσισα! Θα γράψω βιβλίο.
Θα είναι πολύ πρωτότυπο, πιασάρικο, ελπιδοφόρο και αειθαλές σαν τον εκδότη μου. Θα είναι γεμάτο χρώματα, πνεύμα, ελπίδα και χιούμορ. Δεν θα το έχετε ξανα-ματα-δει σας λέω! Θα μηδενίσουν τα κοντεράκια αντυπώσεων! Θα αφανιστεί το 1/28 του δάσους του Αμαζονίου από την ανάγκη για χαρτί. Σταματήστε με σας λέω
θα γίνει μεγάλη καταστροφή.

Είμαστε περικυκλωμένοι!


- "Μα δεν καταλαβαίνεις;" είπε η Καζάν Ντιπί βουλιάζοντας στον Istikbal σοφρά της.
- "Τι να καταλάβω σαρμά μου; Σαν θέλουμε εσύ κι εγώ κανείς δεν μπορεί να βάλει πασούμι στον οντά μας" είπε ο Ισλίμ Κεμπάπ στρίβοντας ένα τσιγάρο με το ένα χέρι και το μουστάκι του με το άλλο.

Σάββατο 25 Μαΐου 2013

Τι να πει κανείς για τη Jolie της αλληνής!


     Βούιξε το άπαν σύμπαν σήμερα με την απόφαση της γνωστής ηθοποιού για διπλή μαστεκτομή. Θέμα ευαίσθητο μεν αλλά μήπως το παρακάνουμε; Ο σκάι γάιδαρο φρύαξε για τα υπέρ και προέτρεψε τις γυναίκες που ανήκουν σε ομάδες υψηλού κινδύνου, με βεβαρημένη κληρονομικότητα να προβούν σε ανάλογες κινήσεις μετά από έλεγχο βεβαίως βεβαίως. Δεν τολμώ να σκεφτώ την περίπτωση με την οποία θα βρεθεί αντιμέτωπος ο ιατρικός κόσμος αν η μόνη κακιά 

Παρασκευή 24 Μαΐου 2013

Φονική παγίδα.


Ημέρα 1
Πρέπει να έχω συγχύσει πολύ κόσμο. Δεν εξηγείται αλλιώς. Μου έκανε δώρο μια φίλη μου το "επαναστατικότερο και καλύτερο δώρο του κόσμου". Τουλάχιστον έτσι το προλόγισε εν μέσω πρωινού καφέ, για να μη νομίσω πως ήταν και τίποτα ποταπό. Άσχετα αν ποταπό δώρο δεν υπάρχει, μου παρουσίασε, με το ύφος ανθρώπου που έχει τετραγωνίσει τον κύκλο χρησιμοποιώντας ροδοπέταλα, ένα φάκελο ταχυδρομείου.
-"Βόμβα;" τη ρωτάω.

Πέμπτη 23 Μαΐου 2013

Ροζ τηλέφωνα (με μαύρες βούλες)...




     Χθες σε πείσμα της γενικής κατάθλιψης είχα τα κέφια μου. Τα τηλέφωνα χτυπούσαν διαρκώς λες και είχα γυρίσει στην ηλικία των 20, τότε που κανονίζαμε τι θα κάναμε το Σαββατοκύριακο, κάτι που δυστυχώς δεν θα το ζήσουν τα παιδιά μας. Το αντιπαρέρχομαι και συνεχίζω. Γύρω στις 12:30 το μεσημεράκι εγώ πλήρης καφέδων και τσιγάρων και με την αδρεναλίνη να είναι σε δυσθεώρητα ύψη

Μαγκουριές στις αγγουριές!



     Όσο περνάν τα χρόνια τόσο νοσταλγώ τις μαγκουριές. Και τον παππού μου νοσταλγώ που επιδιδόταν σε αυτό το σπορ μετά σπουδής. Αλλά επειδή τον παππού μου είναι μάλλον απίθανο να τον ξαναδώ στον κόσμο τούτο, έμεινα να νοσταλγώ τις μαγκουριές.
     Οι μαγκουριές είναι το μόνο αντίδοτο στις αγγουριές που φύτρωσαν ανεξέλεγκτα τα τελευταία 30 και βάλε χρόνια και αναίσχυντα απειλούν τις έδρες μας.

Τετάρτη 22 Μαΐου 2013

Αν υποψιαστώ ότι έχω γίνει δημοσιογράφος........... θα πεθάνω!!!



Η κατηγορία εκτοξεύθηκε σήμερα νωρίς το πρωί στα ανυποψίαστα αυτάκια μου με το τηλεφώνημα μιας φίλης.
-"Καλημέρα Μαρία. Πώς πάει; Καλά; Ήθελα να σου πω από το τηλέφωνο ένα πιο προσωπικό "καλή επιτυχία" στο blog σου. Άντε κι έγινες κι εσύ δημοσιογράφος".
Πάει το "καλημέρα"! Αυτό ήταν! Εν μέσω εμφράγματος κι εγκεφαλικού προσπάθησα να ψελλίσω... "Κα...κα...καλημέρα" αλλά μου βγήκε ένα αυθόρμητο

Τρίτη 21 Μαΐου 2013

Έρωτας στα χρόνια της ρεμούλας.


-"Δεν το περίμενα αυτό από εσένα" είπε η Βίκυ και του γύρισε απότομα την πλάτη υψώνοντας το αξίας 5500Ε πλαστικό πηγούνι της.
-"Μα βρε μωράκι μου..." προσπάθησε να ψελλίσει ο Άκης εκτείνοντας προς το μέρος της την στολισμένη με Rolex αριστερά του χείρα.

Δευτέρα 20 Μαΐου 2013

Ραντεβού με έναν τραπεζίτη.

 

«Πρέπει να σε δω! Αύριο στις 10 το πρωί» μου είπε απλά, λιγόλογος όπως πάντα και έκλεισε το τηλέφωνο. Κατάλαβα πως αν δεν ήταν σημαντικό δε θα μου τηλεφωνούσε ποτέ ο ίδιος, ρισκάροντας το κύρος και τη θέση του. Ήταν γεγονός πως τα δύο τελευταία χρόνια η σχέση μας περνούσε κρίση.

Κυριακή 19 Μαΐου 2013

Εν μέσω ντολμάδων και πλήκτρων.


     Ένα ηλιόλουστο πρωινό ενώ έπινα τον καφέ μου και επιδιδόμουν στην τέχνη του τυλίγματος ντολμαδακίων απέναντι από μια φίλη που αναισθήτως έπινε το καφεδάκι της και με κοίταζε μου έγινε η εξής ερώτηση: