Είμαι από τζάκι εγώ!

Πρωί-πρωί σήμερα αποφάσισα να βασανίσω τον άντρα μου.

Του έφτιαξα το καφεδάκι του, του έστριψα ένα τσιγάρο και τον άφησα να πιει μια γουλιά καφέ και να ανάψει το τσιγαράκι. Αμέσως μετά άρχισα:

-«Να φτιάξεις τζάκι!»

-«...»

-«Να ΜΟΥ φτιάξεις τζάκι θέλω!» απαίτησα ως άλλη βασιλομήτωρ.

-«Πίνω καφέ».

-«Μετά τον καφέ, δεν σου είπα τώρα αμέσως, δεν είμαι παράλογη», όχι δεν είμαι.

-«Μετά τον καφέ πρέπει να πάω στη δουλειά» απάντησε ο Ιώβ μου.

-«Ωχού, ξέρεις τι εννοώ! Έρχεται Σαββατοκύριακο, να το ξεκινήσεις!»

-«Δεν έχω όρεξη, άσε με μανούλα μου να ξυπνήσω!»

-«Όχι μανούλα σου! Ποτέ πια μανούλα σου! Η μανούλα σου έχει τζάκι, εγώ ΔΕΝ έχω!»

-«Τι σε έπιασε πρωί-πρωί αγάπη μου και γκρινιάζεις;» με ρώτησε ο ήρωας σε μια προσπάθεια να ηρεμήσει τη στρίγγλα που δεν είχε γίνει αρνάκι.

-«Μα δε βλέπεις τις ειδήσεις; Ανέβηκε η αιθαλομίχλη στις πόλεις, η κυβέρνηση απαγορεύει την κυκλοφορία, κλείνει τα σχολεία και κόβει τη θέρμανση σε δημόσια κτίρια. Όλοι οι Έλληνες κάνουν αντίσταση ανάβοντας τα τζάκια τους κι εγώ στην απ’ έξω; Πώς θα αντισταθώ εγώ;» εξέθεσα τις θέσεις μου απνευστί.

-«Ε πες μου ότι κάνεις πλάκα! Και ήμουν έτοιμος για καυγά! Αλλά περίμενε βρε αγάπη μου την επόμενη φορά να έχω πιει καφέ, για να σε καταλαβαίνω καλύτερα.».

-«Δεν κάνω καμία πλάκα και δεν είμαι η αγάπη σου! Όχι χωρίς τζάκι!!!» ούρλιαξα εκτός εαυτού, που το άλλο μου μισό δεν με καταλάβαινε. Και συνέχισα:

-«Η Κατερίνα απέναντι, μου την είπε πάλι χθες! Με είπε τσάμπα μάγκα, γιατί όλο φωνάζω λέει και τώρα που όλη η Ελλάδα προσπαθεί να τους φλομώσει στην κάπνα αυτούς τους κερατάδες της βουλής, εγώ κάθομαι και κωλοζεσταίνομαι  με το καλοριφέρ και δεν έχω περάσει στους αντιστασιακούς. Ντρέπομαι να κυκλοφορήσω στο χωριό. Κι εσύ δε δίνεις δεκάρα! Ποια είναι η αγάπη σου λοιπόν; Τα μικροσωματίδια είπαν στην τηλεόραση πως έπεσαν. Και μέσα σε αυτά δεν υπάρχει ούτε ένα δικό μου μιρκοσωματίδιο. Θέλω τζάκι λέμε! Δεν πάει άλλο, να μην έχω καμία συμμετοχή, καμία προσφορά στο αναπνευστικό του Στουρνάρα. Δεν ανέχομαι να μην συμβάλω στον πνιγμό του Άδωνη! Γιατί αν θες να ξέρεις κύριε, ο λαός μας αντέχει. Το έχει αποδείξει. Αντέχει στωικά 4 χρόνια όλα αυτά τα καθίκια που τον κυβερνάνε και δεν έχει ξεσηκωθεί ακόμα. Το μόνο σίγουρο είναι πως η αιθαλομίχλη είναι μια νέα μορφή επανάστασης. Και επειδή την επικροτώ, δε γίνεται κύριε να μη συμμετέχω. Πάρ’ το χαμπάρι. Ή φτιάχνεις τζάκι ή με χάνεις!»

Εξαφανίστηκε εν ριπή οφθαλμού ως άλλος Κεντέρης και με άφησε να ολοκληρώσω μόνη μου το μονόλογο της τρέλας. Λες να μην τον πειράζει να με χάσει;