Μεταξωτά φύκια...

Όλα έχουν εξήγηση, όλα!

Τσάμπα έσπαγα το κεφάλι μου να καταλάβω γιατί μας συμβαίνουν όλα όσα μας, συμβαίνουν, σε μας τους εκλεκτούς της γης, γιατί μας κοροϊδεύουν όλοι ασύστολα, γιατί δεν ξυπνάμε επιτέλους.

Η εξήγηση μου ήρθε με αφορμή τις γελοίες, ποταπές και προσβλητικές διαφημίσεις του μωρο-κιβωτίου. Είδον και ιδού, δεσποινίς 25 το πολύ Μαΐων, και 45 το πολύ κιλών να διαφημίζει, προϊόντα αδυνατίσματος. Και αν τελείωνε εκεί το θέμα, ουδόλως θα ψυλλιαζόμουν τη μεγάλη αλήθεια. Έλα όμως που το συνέχισα το θέμα σχολιάζοντας σε μια φίλη μου, η οποία ετύγχανε κάτοχος μιας ευμεγέθους περιφέρειας, το γελοίο του θέματος, να βάζουν δηλαδή ανορεξικές να διαφημίζουν προϊόντα αδυνατίσματος, ανθρώπους με τέλειο λευκό χαμόγελο να διαφημίζουν οδοντόκρεμες (λες και δεν ξέρουμε εμείς πως κάνουν μπουκώματα με χλωρίνη), και μακρυμαλλούσες γεροντομπεμπέκες να διαφημίζουν φόρμουλες που κάνουν τους καραφλούς, Γιοκαρίνη.

-«Μην είσαι σε όλα αρνητική Μαίρη μου, το τσάι αδυνατίσματος αποδίδει» μου είπε επιθετικά η φιλενάδα.

-«Για πες μας μόλις το δοκιμάσεις» αντέκρουσα μιας και θεώρησα πως η εξωτερική της εμφάνιση δεν είχε αλλάξει στο παραμικρό.

-«Τι θες να πεις; Δε βλέπεις πως έχω χάσει 3 ΟΛΟΚΛΗΡΑ κιλά και συνεχίζω;»

Τι λέμε τώρα; Εδώ σε θέλω.

-«Τι δεν το βλέπω; Βεβαίως και φαίνεται καλή μου. Και αφού βλέπεις διαφορά να συνεχίσεις. Απλά μη τρέφεις αυταπάτες».

-«Τι εννοείς; Επειδή σε εσένα δε δουλεύουν αυτές οι φόρμουλες πάει να πει πως είναι κομπίνα;»

-«Όχι, κομπίνα δεν θα τις έλεγα τόσο αβασάνιστα. Απλά λέω το εξής: κάνε ότι κάνεις για να βοηθηθείς και να αισθάνεσαι καλύτερα, αλλά μην πας και μου τρως τα 3 γουρουνάκια μαζί με το λύκο, πιστεύοντας πως θα γίνεις σαν την Τουίγκι της διαφήμισης. Κοινώς μην περιμένεις το θαύμα. Το θαύμα μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις».

Φυσικά η φίλη μου θύμωσε και ακόμα δεν μου μιλάει. Το θέμα όμως είναι πως μας παραείναι εύκολο, και είμαστε διατεθειμένοι να πιστέψουμε σε οποιαδήποτε μπούρδα, να ακολουθήσουμε οποιοδήποτε αυτόκλητο σωτήρα, φτάνει να μας υποσχεθεί πως δεν θα κουραστούμε. Πως δεν θα χρειαστεί να κοπιάσουμε, δεν θα χρειαστεί έστω να προσπαθήσουμε. Έχουμε γίνει φυγόπονοι. Ξεκάθαρα. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω την αδράνεια και την οκνηρία μας.

Ακριβώς όπως πιστεύουμε πως δυο μέτρα ζελατίνη, ένας κορσές ή ένα τσάι θα μας κάνει μοντέλα, έτσι ακριβώς πιστεύουμε και σε κάθε απατεώνα που τάζει πως «λεφτά υπάρχουν», έχει «18 σημεία στο Ζάππειο 2» ή «θα σκίσει τα μνημόνια». Οτιδήποτε αρκεί να μην κουραστούμε να παλέψουμε. Και ειλικρινά πιστεύω πως δίχως πάλη, δεν παράγεται έργο. Έστω και πάλη απέναντι στη δική μας στρέβλωση. Αλλιώς δώστε μου το μαγικό νούμερο να παραγγείλω ελευθερία, δημοκρατία και ισότητα με αντικαταβολή. Πιστωτική δεν διαθέτω.

Α! Είδα σήμερα τη φίλη μου. Πέρναγε στο απέναντι πεζοδρόμιο. Ήταν καμιά δεκαριά κιλά πιο στρογγυλή. Το βρήκα περιττό να της μιλήσω...