Στα διάλα!

Στα διάλα! 

   Και με το παρδόν και με το συμπάθιο δηλαδή,  αλλά εμένα αυτό το politically correct δε μου βγαίνει.

Όχι δε μου βγαίνει! Και δεν είναι πως δε θέλω… Δοκίμασα από διαλογισμό, νηστεία, βελονισμό και group therapy, μέχρι σύμβουλο πολιτικών φρονημάτων κι εξορκισμό. Και πάνω που είχα περιέλθει σε μια κατάσταση χαύνωσης/ζεν, αυτή που έχεις πάρει απόφαση πως «πάει, δεν ξανα-ασχολούμαι», τσουπ να σου οι εκλογές και πάνε οι προσπάθειες μου χαμένες. Και όλα αυτά για μισό κιλό ψωμί!

Τετάρτη πρωί και είναι μια ακόμα κίτρινη, σκονισμένη/μουχλιασμένη μέρα με την ευγενική χορηγία των φίλων Αφρικανών που σκουπίζουν, ξεσκονίζουν και τινάζουν τα χαλιά τους προς τα δώθε. Ήδη λοιπόν δεν έχω και την καλύτερη διάθεση του κόσμου. 

Στα διάλα! 

   Ανοίγω τηλεόραση (ναι ξέρω… ανίατη ασθένεια κι αυτή) και έτι μία φορά, οι επιλογές είναι ή η διακαναλική του κάθε δυνάμει σωτήρα ή τελεμάρκετινγκ. Στα διάλα! Κλείνω την τηλεόραση και το προσπερνώ. Βαθιές ανάσες. Κάθομαι στο λαπτοπάκι μου και μπαίνω fb. Άλλοι 4 με έχουν προσθέσει σε ομάδες υποψηφίων δημοτικών συμβούλων κι ευρωβουλευτών όπως γίνεται κάθε μέρα τον τελευταίο μήνα. Βαθιές ανάσες ξανά, στα διάλα ξανά,κ unfriend και block ως είθισται, και χαζολογάω, σκεφτόμενη τι μαγειρεύουν σήμερα. Μπιφτεκάκια, ο κύβος ερρίφθη και τσεκάρω τι λείπει. Κιμάς, ψωμάκι και ντοματούλες για σαλάτα. Ως εδώ καλά.

   Ακούω από το παράθυρο μου, ομιλίες έξω απ’ την αυλόπορτα. Κοιτάω απ’ το παράθυρο, δυο κοριτσάκια άφηναν κάτι χαρτάκια σφηνωμένα στα κάγκελα. Διαφημιστικά σούπερ μάρκετ, σκέφτομαι, και βγαίνω να τα μαζέψω πριν τα πάρει ο αέρας και μοιάσει η αυλή με τη Βουλή μετά από βροχή τρικακίων. Αμ δε! Ήταν φάκελος, ανάσες, με ψηφοδέλτια ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ! (Πολλές ανάσες). Στα διάλα, Flash Back στη δεκαετία του 70 που πήγαινε η συμβία με σταυρωμένα τα ψηφοδέλτια στην κάλπη.  Κι έρχονται οι σουφραζέτες και γίνονται σύσκατες! So much for free will! Και άσχετα αν έχει γεμίσει όλη η γειτονιά άσπρα φακελάκια λες και είμαστε τίποτα πρωτοκλασάτοι γιατροί, εγώ το παίρνω προσωπικά. Γιατί ΕΙΔΙΚΑ εμένα να μου αφήσουν φάκελο; Με περνάνε για καμιά άσχετη που δεν ξέρω τι ΔΕΝ θα ψηφίσω; Ή για καμιά χαζή που ότι μου δώκουνε στο χέρι, αυτό και θα ρίξω στην κάλπη; Μπαίνω μέσα, κάνω το φάκελο και τα ψηφοδέλτια κομφετί, ανάβω 3 τσιγάρα μαζί και ανασαίνω βαθιά. Στα διάλα! Ηρεμώ ελαφρώς, κοιτάζω την ώρα και ετοιμάζομαι σαν τρελή να πάω να ψωνίσω.

   Ξεκινάω η καλή σου να κατέβω στην πλατέα του χωριού, να πάρω μισό ρημαδοκιλό ψωμί, λίγες ντομάτες και κιμά. Μιλάμε για μισό χιλιόμετρο πήγαινε-έλα. Μπαίνω πρώτα φούρνο για ψωμί. Μέσα, ο φούρνος ομοιάζει εκλογικό κέντρο. Τίγκα σε κάρτες υποψηφίων και φέιγ-βολάν. Όλων των συνδυασμών. Παίρνω ψωμί, δίνω πεντάευρο, μου δίνει η πωλήτρια δυο κάρτες ρέστα.

-«Δεσποινίς, μάλλον κάνατε λάθος» της λέω.

-«Συγγνώμη, μου απαντάει, αλλά μας έχουν τρελάνει αυτές τις μέρες. Βλέπετε τι γίνεται».

Αμ δεν έβλεπα;  Στα διάλα! Φεύγω και πάω προς το χασάπη. Με τσιμπάνε στη γωνία 2 κυρίες κι ένας κύριος.

-«Μάρτυρες του Ιεχωβά;» ρωτάω.

-«Αγωνιστές για ένα καλύτερο αύριο» μου απαντάει ο κύριος.

-«Στηρίξτε τον αγώνα μας» συμπληρώνει μία εκ των κυριών.

ΣΤΗΡΙΞΤΕ! Σε προστακτική ρε φίλε! Πρόσταξε, ποιον; Εμένα!

-«Στα διάλα αγωνιστές του κώλου» φώναξα κι ευχήθηκα να ήταν μάρτυρες του Ιεχωβά. Μπαίνω τρέχοντας στο χασάπη.

-«Ένα κιλό κιμά και 2 τσίπουρααααα!» φωνάζω!

Ο χασάπης νόμισε πως έκανα πλάκα, δεν ήξερε το δράμα μου.

-«Εδώ ψηφίζεις κυρά-Μαρία;» με ρωτάει.

Το είδα να ‘ρχεται…

-«Δυστυχώς όχι» του απαντάω σταλάζοντας ψέμα.

-«Κρίμα, κι έλεγα αν ψήφιζες εδώ, να στηρίζαμε τον ανεψό μου, κατεβαίνει δημοτικός σύμβουλος.

-«Γιατί να τον στηρίξουμε; Γέρνει;» Δεν κρατήθηκα η ρουφιάνα. Γύρευε τι θα ρίξει στην κιμαδομηχανή τώρα…

-«Αχαχα γεια σου κυρά-Μαρία με τ’ αστεία σου!»

Πολιτική ο χασάπης, δεν το συζητώ!

Μου δίνει μια σακουλάρα για ένα κιλό κιμά, και στο κατευόδιο μου λέει:

-«Πάντως αν θέλεις πες και σε κάνα γνωστό σου που ψηφίζει εδώ, να το στηρίξουμε το παιδί».

Στα διάλα, είπα από μέσα μου και βάδισα προς το μανάβη. Ούτε καλημέρα δεν είπα, έβαλα μόνη μου ντομάτες και βουρ στο ταμείο! Πλήρωσα και σχεδόν τρέχοντας γύρισα σπίτι.

Απολογισμός:

1 κιλό κιμάς με 4 ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ψηφοδέλτια, 6 κάρτες και 2 αφισούλες του ανεψού.       

 2 κιλά ντομάτες με 2 ΣΤΑΥΡΩΜΕΝΑ ψηφοδέλτια αγνώστου πατρός και 10 κάρτες διαφόρων υποψοφίων.

½ κιλό ψωμί με 14 φέιγ-βολάν διαφόρων υποψηφίων, 21 κάρτες διαφόρων υποψηφίων.

Στα διάλα! 

Έβαλα τα ψηφοδέλτια να μουλιάσουν. Είχα μπιφτέκια να κάνω…