Σάββατο πρωί-καφές-τσιγάρο-ειδήσεις.
Ειδήσεις, όπως όλες οι ειδήσεις των τελευταίων 100 χρόνων.
Μαύρες κι άραχνες, καταστροφές, θάνατοι, αδιέξοδα, κρίση, απεργίες, πολιτική αστάθεια, η Μενεγάκη πάλι έγκυος, δράμα παντού...
Κάποιος έπρεπε κάτι να κάνει. Το σκέφτηκα διεξοδικά για 45 δευτερόλεπτα.
"Θα κάνω κόμμα!", ανακοινώνω στον άντρα μου, που προσπαθούσε έτι μία φορά να απολαύσει το καφεδάκι του δίπλα μου. Άδικος κόπος!
-"Δεν κάνεις ένα μουσακά καλύτερα, που έχεις πάνω από 3 μήνες να τον κάνεις;" μου απαντάει ατάραχος.
-"Σιγά τ' αυγά! Μουσακά κάνει ο καθένας".
-"Και κόμμα, ο καθένας κάνει. Για σκέψου ποιοι είναι στα κόμματα... "
Σωστό ως επειχείρημα αλλά δεν αρκούσε για να κάνω μουσακά.
-"Ακριβώς γι' αυτό αποφάσισα να κάνω εγώ κόμμα. Γιατί όλοι οι άλλοι είναι άχρηστοι. Δεν ανταποκρίνεται κανένας στα όνειρα και τις ελπίδες του λαού. Έχω σκοπό να καλύψω το απέραντο κενό της πολιτικής σκηνής", δήλωσα με ύφος μπαλκονάτου του '80.
-"Δεν βάζεις μπρος να καλύψεις το κενό των στομαχιών μας πρώτα; Τι θα μαγειρέψεις σήμερα Σαββατιάτικα;"
-"Ώχου! Αμάν πια! Μόνο για να σας μαγειρεύω με έχετε; Μόνο το στομάχι σου σκέφτεσαι; Μόνο αυγά έχω στο ψυγείο;"
-"Αυτό που απαντάς σε μία ερώτηση με τρεις απανωτά, είναι ταλέντο. Να το αξιοποιήσεις. Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς με την πολιτική;"
Τι του λένε τώρα;
-"Κορόιδευε συ! Είναι να μην το βάλω εγώ σκοπό. Θα με δεις και θα τρίβεις τα μάτια σου! Θα κάνω κόμμα, το εννοώ!"
-"Προς το παρόν θα τρίψω το στομαχάκι μου, που προβλέπεται να γουργουρίσει σήμερα", συνέχισε ο άπιστος.
"Μα καλά, δεν μπορείς να είσαι λίγο πιο θετικός; Δεν υποτίθεται πως πρέπει να με υποστηρίζεις; Δεν υποτίθεται πως μ' αγαπάς;"
Εκεί ακριβώς έβαλα μισό κιλό πετιμέζι στη φωνή και πετάρισα βλεφαράκια.
-"Φυσικά και σε αγαπάω και σε στηρίζω. Γι' αυτό και είσαι ακόμα εδώ και όχι στου Σινούρη. Πράγμα που μπορεί να αλλάξει αν υποψιαστώ πως μιλάς σοβαρά", με κατακεραύνωσε ο άκαρδος...
-"Μα μιλάω πολύ σοβαρά! Θέλω να κάνω κόμμα. Θέλω να σώσω την πατρίδα μου!" είπα ρισκάροντας την ελευθερία μου ως πρώτη θυσία για τη μαμά πατρίδα.
-"Άντε να σου κάνω άλλη μια φορά τη χάρη και να πιάσουμε αυτή την συζήτηση, αν κι επιμένω πως χαραμίζεις το χρόνο του μουσακά. Τι ξέρεις εσύ από πολιτική; Τι σχέδιο έχεις; Και το πιο βασικό... έχεις λεφτά να κάνεις κόμμα; Και ακόμα πιο ουσιώδες, ποιος θα σε ψηφίσει εσένα παιδάκι μου;"
Ιδού! Το πρώτο μου πολιτικό ντιμπέιτ! Εφορμώ!
-"Δε μου λες; Δεν είμαι καλή νοικοκυρά; Άρα; Είναι όλα σε τάξη. Δεν κάνω οικονομία; Άρα; Θα βάλω σε τάξη ΚΑΙ τα οικονομικά της χώρας; Δεν φροντίζω να ικανοποιώ όλα σας τα θέλω; Άρα; Θα έχω ικανοποιημένες ΚΑΙ όλες τις κοινωνικές τάξεις. Δεν καλύπτω πολλαπλές επαγγελματικές ιδιότητες μόνη μου; Άρα; Θα περνάνε όλα από τα χέρια μου, χωρίς συμβούλους και αηδίες. Μήπως θα κάνω και περισσότερη οικονομία στο κράτος έτσι; Έχω μυαλό εγώ!!! Δεν μου κολλάνε ένσημα; Δε μου κολλάνε, οπότε αντιπαρέρχομαι. Και συνεχίζω. Δεν κρατάω τα πάντα σε ισορροπία με όσα μέσα διαθέτουμε; Τις προάλλες που πέταξε εκείνη η ξετσίπωτη η γειτόνισσα τα σκουπίδια της στον κήπο, δεν την έκανα να έρθει να τα μαζέψει; Άρα; Υπερασπίζομαι την ιδιοκτησία και τα σύνορα μας. Και το σημαντικότερο: όλα αυτά τα κάνω χωρίς μισθό. Άρα; Θα καταργήσω εντελώς τους μισθούς των βουλευτών και απλά το κράτος θα τους παρέχει φαγάκι, ρουχαλάκια και κάρτες απεριορίστων διαδρομών για να πηγαίνουν όπου θέλουν. Κι άλλη οικονομία! Ε; Τι έχεις να πεις;"
-"................."
-"Σε άφησα άφωνο ε; Άμα σου λέω πως έχω σχέδιο..."
-"................"
-"Όσο για τα λεφτά για να κάνω το κόμμα, μην ανησυχείς καθόλου! Μόλις πω σε συγγενείς και φίλους, στη γειτονιά και στο fb πως θα κάνω κόμμα... μιλλούνια θα έρθουν οι χορηγείες και οι δωρεές! Τι λες τώρα;"
-"Λέω να πάω για καφέ σε κάτι φίλους. Συνέχισε εσύ. Και μη με περιμένεις για μεσημεριανό, θα αργήσω".
Άρπαξε τα κλειδιά του αυτοκινήτου κι εξαφανίστηκε. Ολοφάνερα τον είχα τρέψει σε φυγή με τη λεκτική μου δεινότητα και το πολιτικό μου όραμα. Το ντιμπέιτ είχε λήξει υπέρ εμού. Χα! Ξεκινάω λοιπόν!
Πήρα την αδερφή μου τηλέφωνο.
-"Έλα αδερφή, καλημέρα! Σου έχω νέα! Θα κάνω κόμμα!".
-"Κάνα μουσακά να κάνεις, λέμε να έρθουμε αύριο για φαγητό", μου απάντησε η άκαρδη κι έπνιξε το όραμα μου εν τη γενέσει...
Η πατρίδα έχασε την ευκαιρία. Εγώ θα έκανα μουσακά.
Ειδήσεις, όπως όλες οι ειδήσεις των τελευταίων 100 χρόνων.
Μαύρες κι άραχνες, καταστροφές, θάνατοι, αδιέξοδα, κρίση, απεργίες, πολιτική αστάθεια, η Μενεγάκη πάλι έγκυος, δράμα παντού...
Κάποιος έπρεπε κάτι να κάνει. Το σκέφτηκα διεξοδικά για 45 δευτερόλεπτα.
"Θα κάνω κόμμα!", ανακοινώνω στον άντρα μου, που προσπαθούσε έτι μία φορά να απολαύσει το καφεδάκι του δίπλα μου. Άδικος κόπος!
-"Δεν κάνεις ένα μουσακά καλύτερα, που έχεις πάνω από 3 μήνες να τον κάνεις;" μου απαντάει ατάραχος.
-"Σιγά τ' αυγά! Μουσακά κάνει ο καθένας".
-"Και κόμμα, ο καθένας κάνει. Για σκέψου ποιοι είναι στα κόμματα... "
Σωστό ως επειχείρημα αλλά δεν αρκούσε για να κάνω μουσακά.
-"Ακριβώς γι' αυτό αποφάσισα να κάνω εγώ κόμμα. Γιατί όλοι οι άλλοι είναι άχρηστοι. Δεν ανταποκρίνεται κανένας στα όνειρα και τις ελπίδες του λαού. Έχω σκοπό να καλύψω το απέραντο κενό της πολιτικής σκηνής", δήλωσα με ύφος μπαλκονάτου του '80.
-"Δεν βάζεις μπρος να καλύψεις το κενό των στομαχιών μας πρώτα; Τι θα μαγειρέψεις σήμερα Σαββατιάτικα;"
-"Ώχου! Αμάν πια! Μόνο για να σας μαγειρεύω με έχετε; Μόνο το στομάχι σου σκέφτεσαι; Μόνο αυγά έχω στο ψυγείο;"
-"Αυτό που απαντάς σε μία ερώτηση με τρεις απανωτά, είναι ταλέντο. Να το αξιοποιήσεις. Σκέφτηκες ποτέ να ασχοληθείς με την πολιτική;"
Τι του λένε τώρα;
-"Κορόιδευε συ! Είναι να μην το βάλω εγώ σκοπό. Θα με δεις και θα τρίβεις τα μάτια σου! Θα κάνω κόμμα, το εννοώ!"
-"Προς το παρόν θα τρίψω το στομαχάκι μου, που προβλέπεται να γουργουρίσει σήμερα", συνέχισε ο άπιστος.
"Μα καλά, δεν μπορείς να είσαι λίγο πιο θετικός; Δεν υποτίθεται πως πρέπει να με υποστηρίζεις; Δεν υποτίθεται πως μ' αγαπάς;"
Εκεί ακριβώς έβαλα μισό κιλό πετιμέζι στη φωνή και πετάρισα βλεφαράκια.
-"Φυσικά και σε αγαπάω και σε στηρίζω. Γι' αυτό και είσαι ακόμα εδώ και όχι στου Σινούρη. Πράγμα που μπορεί να αλλάξει αν υποψιαστώ πως μιλάς σοβαρά", με κατακεραύνωσε ο άκαρδος...
-"Μα μιλάω πολύ σοβαρά! Θέλω να κάνω κόμμα. Θέλω να σώσω την πατρίδα μου!" είπα ρισκάροντας την ελευθερία μου ως πρώτη θυσία για τη μαμά πατρίδα.
-"Άντε να σου κάνω άλλη μια φορά τη χάρη και να πιάσουμε αυτή την συζήτηση, αν κι επιμένω πως χαραμίζεις το χρόνο του μουσακά. Τι ξέρεις εσύ από πολιτική; Τι σχέδιο έχεις; Και το πιο βασικό... έχεις λεφτά να κάνεις κόμμα; Και ακόμα πιο ουσιώδες, ποιος θα σε ψηφίσει εσένα παιδάκι μου;"
Ιδού! Το πρώτο μου πολιτικό ντιμπέιτ! Εφορμώ!
-"Δε μου λες; Δεν είμαι καλή νοικοκυρά; Άρα; Είναι όλα σε τάξη. Δεν κάνω οικονομία; Άρα; Θα βάλω σε τάξη ΚΑΙ τα οικονομικά της χώρας; Δεν φροντίζω να ικανοποιώ όλα σας τα θέλω; Άρα; Θα έχω ικανοποιημένες ΚΑΙ όλες τις κοινωνικές τάξεις. Δεν καλύπτω πολλαπλές επαγγελματικές ιδιότητες μόνη μου; Άρα; Θα περνάνε όλα από τα χέρια μου, χωρίς συμβούλους και αηδίες. Μήπως θα κάνω και περισσότερη οικονομία στο κράτος έτσι; Έχω μυαλό εγώ!!! Δεν μου κολλάνε ένσημα; Δε μου κολλάνε, οπότε αντιπαρέρχομαι. Και συνεχίζω. Δεν κρατάω τα πάντα σε ισορροπία με όσα μέσα διαθέτουμε; Τις προάλλες που πέταξε εκείνη η ξετσίπωτη η γειτόνισσα τα σκουπίδια της στον κήπο, δεν την έκανα να έρθει να τα μαζέψει; Άρα; Υπερασπίζομαι την ιδιοκτησία και τα σύνορα μας. Και το σημαντικότερο: όλα αυτά τα κάνω χωρίς μισθό. Άρα; Θα καταργήσω εντελώς τους μισθούς των βουλευτών και απλά το κράτος θα τους παρέχει φαγάκι, ρουχαλάκια και κάρτες απεριορίστων διαδρομών για να πηγαίνουν όπου θέλουν. Κι άλλη οικονομία! Ε; Τι έχεις να πεις;"
-"................."
-"Σε άφησα άφωνο ε; Άμα σου λέω πως έχω σχέδιο..."
-"................"
-"Όσο για τα λεφτά για να κάνω το κόμμα, μην ανησυχείς καθόλου! Μόλις πω σε συγγενείς και φίλους, στη γειτονιά και στο fb πως θα κάνω κόμμα... μιλλούνια θα έρθουν οι χορηγείες και οι δωρεές! Τι λες τώρα;"
-"Λέω να πάω για καφέ σε κάτι φίλους. Συνέχισε εσύ. Και μη με περιμένεις για μεσημεριανό, θα αργήσω".
Άρπαξε τα κλειδιά του αυτοκινήτου κι εξαφανίστηκε. Ολοφάνερα τον είχα τρέψει σε φυγή με τη λεκτική μου δεινότητα και το πολιτικό μου όραμα. Το ντιμπέιτ είχε λήξει υπέρ εμού. Χα! Ξεκινάω λοιπόν!
Πήρα την αδερφή μου τηλέφωνο.
-"Έλα αδερφή, καλημέρα! Σου έχω νέα! Θα κάνω κόμμα!".
-"Κάνα μουσακά να κάνεις, λέμε να έρθουμε αύριο για φαγητό", μου απάντησε η άκαρδη κι έπνιξε το όραμα μου εν τη γενέσει...
Η πατρίδα έχασε την ευκαιρία. Εγώ θα έκανα μουσακά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου